خلاصه خبر: میشلِ كازانوا، استاد وابسته دانشگاه در سن ۶۰ سالگی بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.

میشلِ كازانوا،‌ استاد دانشگاه سوربن پاریس و استاد پیشین دانشگاه لیون۲ فرانسه، باستان شناس، شرق شناس و محقق سنگ‌های قيمتی دوران باستان که به واسطه همکاری با گروه های ایرانی در شهر سوخته به عنوان چهره‌ای محبوب در جمع اهالی باستان‌شناسی کشور، شناخته می‌شد، پس از حدود یک ماه درگیری با بیماری کرونا عصر روز ۲۲ دسامبر ۲۰۲۰ دار فانی را وداع گفت. وی به عنوان استاد وابسته با گروه باستانشناسی دانشگاه همکاری می کرد.
گفتنی است کازانوا یک ایران‌شناس بود که سال‌ها در دانشگاه‌های لیون و سوربن فرانسه و در دپارتمان شرق‌شناسیِ این دانشگاه ها، باستان‌شناسی به ویژه باستان‌شناسی ایران را تدریس می‌کرد و یکی از صاحب‌نظران در رابطه با باستان شناسی ایران بود. او دو سال (۲۰۰۵ و ۲۰۰۶) در محوطه «شهر سوخته» کاوش کرد و مقالات متعددی درباره‌ی شهر سوخته، تمدن جیرفت و تولید و تجارت ظروف مرمری و زیور آلات سنگ های نیمه قیمتی عصر  مفرغ ایران منتشر کرد و بر برهمکنش‌های فرهنگی ایران در عصر مفرغ تاکید داشت. این‌ باستان‌شناس فرانسوی در سال ۱۳۷۰ (۱۹۹۱ میلادی) کتابی با عنوان "پراکندگی ظروف مرمری ایران و خاورمیانه" و کتاب دیگری را سال ۱۳۹۲ (۲۰۱۳) درباره‌ی "اشیای لاجوردی عصر مفرغ در ایران و خاور نزدیک" منتشر کرد. همچنین جدیدترین تالیف کازانوا را می توان کتاب ارزشمند «عصر مفرغ ایران» دانست که شامل مجموعه مقالاتی است از همایشی با این همین عنوان که در سال ۱۳۹۳ در کشور فرانسه به همت ایشان برگزار شد و کتاب آن نیز در سال ۱۳۹۸ منتشر گردید.
کازانوا چندین سال در منطقه قفقاز کاوش و فرهنگ‌های عصر آهن منطقه قفقاز در کشور آذربایجان و شمال غرب ایران را مطالعه کرد و چندین کتاب و مقاله در این زمینه منتشر نمود.
وی شاگردان زیادی در فرانسه پرورش داد که روی فرهنگ و تمدن ایران پژوهش کردند.
میشلِ كازانوا با گروه باستانشناسی دانشگاه همکاری می کرد و در برخی پروژه های تحقیقاتی آن مشارکت فعال داشت.
روابط عمومی دانشگاه درگذشت این استاد فرهیخته را به اساتید و دانشجویان گروه باستانشناسی تسلیت می گوید.